Η επιχείρηση ιδρύεται από τον Φίλιππο Φραγκούλη, ηπειρώτη από τα Ζαγοροχώρια, στη κωμόπολη του Δοξάτου καταμεσής του κάμπου της Δράμας. Εκτός από την άλεση ο μύλος ηλεκτροδοτεί και μέρος του χωριού. Λειτουργεί αδιάλειπτα μέχρι το 1941. Τότε η οικογένεια Φραγκούλη φεύγουν πρόσφυγες στο Βόλο και ο μύλος μένει κλειστός κατά την διάρκεια της κατοχής.
Ο θερισμός γίνεται με το χέρι και ο αλωνισμός με το δοκάνι. Τα σιτάρια τοποθετούνται σε επίπεδο μέρος, το δοκάνι το σέρνουν ζώα. Μολις φυσήξει τα σιτάρια λικνίζονται στον αέρα για να απομακρυνθούν τα άγανα. Τέλος σακιάζονται και μεταφέρονται στο μύλο με κάρα.
Λίγα χρόνια μετά την κατοχή ο μύλος ξαναπαίρνει μπρός.. Η άλεση γίνεται με πέτρες που τις κινεί μια μεγάλη πετρελαιομηχανή. Το 1959 ο υιός Δημήτρης Φραγκούλης μετατρέπει τον παλιό πετρόμυλο σε έναν σύγχρονο πνευματικό κυλινδρόμυλο. Το 1993 ο κυλινδρόμυλος περνάει στα χέρια της τρίτης γενιάς, δηλαδή της Ουρανίας Φραγκούλη και του Φιλίππου Φραγκούλη, τέκνα του Δημήτριου Φραγκούλη. Η ίδια αγάπη και το μεράκι εξακολουθούν να υπάρχουν και αυτό διαφαίνεται από τη συνεχώς ανοδική πορεία του μύλου, ο οποίος εκτός από τη μοναδικότητα στο νομό, ενισχύει και την τοπική παραγωγή σιταριού από όπου προμηθεύεται τις πρώτες ύλες.
Μύλοι Δοξάτου